Opublikowano

Z czego składa się grzybnia – fascynująca chemia i biologia życia pod powierzchnią

Grzybnia to ukryty bohater świata grzybów – rozległa, inteligentna sieć życia funkcjonująca tuż pod powierzchnią. Choć większość ludzi kojarzy grzyby z ich owocnikami, czyli popularnymi „kapeluszami”, to właśnie grzybnia stanowi właściwe ciało grzyba. Co więcej, w przypadku niektórych gatunków – np. tych objętych regulacjami prawnymi – nie wolno hodować ich do etapu owocnikowania. Nie oznacza to jednak, że growkit, który rozwija wyłącznie grzybnię, jest bezwartościowy – wręcz przeciwnie.

Obserwacja rozwoju grzybni w warunkach domowych to znakomita okazja do nauki biologii i chemii w praktyce – poznajmy więc, z czego właściwie składa się ta fascynująca struktura.

1. Grzybnia – budowa fizyczna

Grzybnia (ang. mycelium) to sieć strzępek – mikroskopijnych rurek o średnicy kilku mikrometrów. Każda z nich jest otoczona ścianą komórkową zbudowaną z chityny, polisacharydu znanego również z pancerzy owadów. Oprócz chityny, ściany zawierają też:

  • glukany (beta-1,3-glukan i beta-1,6-glukan)
  • mannany
  • białka strukturalne
  • czasami melaniny (produkujące się m.in. w warunkach stresu)

Strzępki tworzą rozgałęzioną, dynamiczną sieć, która może zajmować ogromne powierzchnie – zarówno w naturze, jak i w pudełku growkitowym.

2. Co można obserwować w growkit?

Growkit to sterylnie przygotowany pojemnik z podłożem, który pozwala obserwować rozwój grzybni w warunkach domowych. W zależności od gatunku i warunków, można zaobserwować m.in.:

  • strzępki ryzomorficzne – przypominające korzenie, grube, lśniące „żyły” grzybni, świadczące o jej zdrowiu i aktywności
  • delikatne pokrycie podłoża białą siecią – czasami określaną potocznie jako „kożuch”, lecz nie należy mylić jej z pleśnią; to normalna, zdrowa forma rozwoju grzybni
  • kropelki metabolitów – żółtawe lub bursztynowe kropelki pojawiające się czasami na powierzchni, będące efektem procesów chemicznych zachodzących wewnątrz strzępek

Warto podkreślić: dla niektórych odmian grzybów obserwacja samej grzybni to jedyna legalna forma eksperymentu i nauki. Ich hodowla do etapu owocników – czyli grzybów właściwych – jest w Polsce zakazana, niezależnie od celu.

3. Chemia życia grzybni

Grzybnia nie jest bierną tkanką – to aktywne, biochemiczne laboratorium. W jej wnętrzu zachodzą procesy takie jak:

  • oddychanie komórkowe – przekształcanie węglowodanów w energię (ATP)
  • wydzielanie enzymów zewnętrznych – rozkładanie trudnych do strawienia związków organicznych, np. celulozy, białek czy ligniny
  • biosynteza metabolitów wtórnych – m.in. pigmentów, związków ochronnych lub zapachowych

W przypadku niektórych grzybów (np. rodzaju Psilocybe), związki psychotropowe takie jak psylocybina nie powstają w samej grzybni, lecz dopiero w owocnikach. Dlatego growkity służące jedynie do obserwacji grzybni są bezpieczne i zgodne z prawem, a jednocześnie oferują ogromną wartość edukacyjną.

4. Grzybnia jako sieć inteligentna

Strzępki grzybni potrafią komunikować się ze sobą – przekazując sygnały elektryczne i chemiczne o dostępności składników odżywczych, wilgotności czy obecności zagrożeń. Tę „inteligencję” mikroświata można częściowo zaobserwować w growkicie, gdzie grzybnia omija bariery, wybiera najkorzystniejsze ścieżki wzrostu, a nawet reaguje na światło i temperaturę.

5. Edukacja i fascynacja – także bez owocników

Choć niektóre odmiany grzybów nie mogą być legalnie hodowane do postaci owocników, sama obserwacja grzybni w growkicie pozostaje legalna i wartościowa. Dla pasjonatów biologii, mikrobiologii i chemii to doskonałe narzędzie do poznania cyklu życia grzybów, ich zachowań i reakcji. Wiele osób wykorzystuje growkity nie po to, by „hodować grzyby”, ale by uczyć się, obserwować i dokumentować procesy rozwoju organizmów z królestwa Fungi.

Podsumowanie:

Grzybnia to coś więcej niż tylko biały „nalot” w pojemniku – to żywa, aktywna sieć biologiczna, pełna reakcji chemicznych, inteligentna i dynamiczna. Obserwacja jej rozwoju – zwłaszcza w kontrolowanych warunkach growkitu – to fascynujące doświadczenie edukacyjne. Nawet jeśli nie możemy przejść do etapu owocników, warto docenić, jak wiele dzieje się już na etapie „ukrytym” – w mikroskopijnym, ale potężnym świecie strzępek.

  1. Gow, N. A. R., & Gadd, G. M. (1995). The Growing Fungus. Chapman & Hall.
  2. Frąc, M., & Oszust, K. (2016). Mikrobiologia środowiskowa – znaczenie grzybów w glebie. Postępy Mikrobiologii, 55(3), 235–243.
  3. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. 2005 nr 179 poz. 1485, z późn. zm.)
  4. Stamets, P. (2005). Mycelium Running. Ten Speed Press.