Wiele sklepów typu smartshop z Holandii oferuje wysyłkowo trufle halucynogenne informując klientów, że można je legalnie wysyłać na terenie EU – bo „coś co jest legalne w jednym kraju EU to jest legalne w każdym”. Nie jest to wg. mnie zgodne z literą żadnego prawa – ale o tym na końcu artykułu wypowiada się prawnik.
Magiczne trufle możesz zamówić i wprowadzić się w stan psychodeliczny jeśli dojdą pod Twój adres… Trufle to „grzyby psylocybinowe„… z tym, że nie są to owocniki. Owocniki magicznych grzybów są w Holandii zakazane. To co nazywamy „trufle magiczne” to sklerocja czyli struktury przetrwalnikowe niektórych gatunków grzybów, takich jak np. Psilocybe tampanensis.
Trufle te zawierają psylocybinę, tak jak ich nadziemne wersje, lecz różnią się kształtem i teksturą. Magiczne trufle tworzą się, gdy grzyb generuje zwartą, twardą strukturę, która gromadzi zapasy składników odżywczych „na lepsze czasy”.
Trufle psylocybinowe – perspektywa naukowa
Trufle psylocybinowe, znane też jako magiczne trufle czy to podziemne formy pewnych gatunków grzybów z rodzaju Psilocybe. W przeciwieństwie do tradycyjnych trufli jadalnych (jak czarna trufla francuska), są to tak naprawdę stwardniałe skupiska grzybni (sklerocja), zawierające substancje psychoaktywne: psylocybinę i psylocynę.
Z biologicznego punktu widzenia, sklerocja to forma przetrwalna grzyba, pozwalająca mu przeżyć niesprzyjające warunki. Zawiera zgromadzone substancje odżywcze i wodę.
Główne substancje aktywne w trufach psylocybinowych:
- Psylocybina (4-PO-DMT)
- Psylocyna (4-HO-DMT)
Wpływ magicznych trufli był badany w kontekście medycznym przy leczeniu depresji i PTSD w kontrolowanych warunkach klinicznych. Jednak należy podkreślić, że ich niemedyczne użycie jest w większości krajów nielegalne i może być bardzo niebezpieczne.
Warto zaznaczyć, że mimo podobnej nazwy, trufle psylocybinowe różnią się znacząco od cennych kulinarnie trufli jadalnych, które są zupełnie innym gatunkiem grzyba.